GECENİN SESSİZLİĞİNDE
-İZMİR-
Bir sen eksiktin.
Kim çıkardı karşıma seni? Kim adresimi verdi sana?
Ne günah işledim de kim üstüme saldı seni?
Tanrının bana tuzağı mısın, ay yüzlü kadın?
Zamansız çaldın yüreğimin kapısını. Sırası mıydı şimdi?
Yıkıl, git karşımdan.
Gözlerimi kamaştırıyor güzelliğin.
Çekil, git karşımdan, gül yüzlü kadın.
Ne olur, çekil, git karşımdan.
Aşka dayanamaz yüreğimin son parçacıkları.
Görmüyor musun? Yorgunum, korkuyorum aşktan ve ışıktan…
Rahat bırak beni ömrümün son günlerinde, mağaramda huzur içinde öleyim.
Ben uyumsuz, huysuz ve ukala bir adamım. Birbirimizi üzmeyelim.
Senden önce gelenler oldu. Mezara kadar dediler. Huysuzluğuma dayanamadılar. Pazarı göremeden gittiler.
Hepsi bir sigara içimi kaldı. Ve sonra yüreğimden birer parça alıp gittiler.
Bir sen eksiktin.
Tövbeliyim, deşme yaralarımı, insaf eyle. Daha yeni kabuk tutmuş yaralarımı kanatma, ne olur.
Son sevgili daha dün kayboldu ortadan. Gidenler dönmüyor bir daha. O da dönmedi.
Her yeni gelen bir yara açar yüreğimde.
Hastayım, yastayım, ne olur, bırak beni kendi halime.
Şimdi mağarama dönüyorum.
Çekil yolumdan.
İnsan yüzü görmek istemiyorum.
Yorgunum.
Uzun uykuma yatacağım biraz sonra.
Ben yalnızlığa yeni alışıyorum. Artık iki kişi olmayacağım. Çekil, git karşımdan.
Yufka yürekliyim ben, yanımda kalırsan eğer alışırım sana ve kollarında uyur kalırım sonra.
Gecenin sessizliğindeki sonsuzlukta…
